کمالِ دل

چه دانستم که این دریای بی پایان چنین باشد / بخارش آسمان گردد کف دریا زمین باشد/ لب دریا همه کفر است و دریا جمله دین داری / ولیکن گوهر دریا ورای کفر و دین باشد / اگر آن گوهر و دریا به هم هر دو به دست آری / تو را آن باشد و این هم ولی نه آن نه این باشد / یقین می دان که هم هر دو بود هم هیچیک نبود/ یقین نبود گمان باشد گمان نبود یقین باشد......